Wie zich met PRP-therapie bezighoudt, komt snel bij een cruciale vraag: moeten PRP-buisjes met of zonder scheidingsgel worden gebruikt? Op het eerste gezicht lijkt de scheidingsgel een praktische oplossing om bloedbestanddelen efficiënt van elkaar te scheiden. Maar een nadere blik toont aan: buisjes zonder scheidingsgel bieden in veel gevallen betere kwaliteit en meer controle – vooral wanneer het gaat om medisch-esthetische toepassingen.
Wat is scheidingsgel eigenlijk?
Scheidingsgel is een viskeuze substantie die in veel PRP-buisjes wordt gebruikt. Tijdens het centrifugeren legt de gel zich tussen de erytrocyten en het plasma, waardoor een fysieke barrière ontstaat. Deze moet voorkomen dat de fracties na het centrifugeren weer mengen. Het idee erachter is duidelijk: de toepassing moet eenvoudiger worden, het afnameproces schoner. Maar deze vermeende vereenvoudiging brengt ook serieuze nadelen met zich mee.
Waarom buisjes met scheidingsgel kritisch bekeken moeten worden
Hoewel de gel op het eerste gezicht zo nuttig lijkt, is het bij nadere beschouwing problematisch – vooral met het oog op de kwaliteit van het eindproduct. Want ook al wordt het scheidingsgel als medisch goedgekeurd beschouwd, het is uiteindelijk een lichaamsvreemde stof die direct in contact komt met het bloed. Vooral bij autologe therapieën, waarvan het grote voordeel in de zuiverheid en natuurlijkheid ligt, is elke vreemde stof een potentieel risico.
Een ander aspect betreft de effectiviteit van de PRP-behandeling. Er zijn aanwijzingen dat het scheidingsgel kan reageren met bepaalde bestanddelen van het plasma, met name met de trombocyten en hun groeifactoren. Dit kan ertoe leiden dat belangrijke regeneratieve bestanddelen al tijdens de voorbereiding worden gebonden of zelfs gedeactiveerd. Het gevolg: het verkregen PRP bevat minder actieve groeifactoren en dus ook minder regeneratief potentieel.
Daar komt een praktisch probleem bij: het scheidingsgel bepaalt waar de scheiding tussen plasma en bloedcellen plaatsvindt. Voor de gebruiker betekent dit minder flexibiliteit. Wie bepaalde plasmalaagjes gericht wil gebruiken – bijvoorbeeld om PPP (Platelet Poor Plasma) van het eigenlijke PRP te scheiden of de mengverhouding individueel aan te passen – stuit met een gelbuisje snel op beperkingen. Ook het risico dat kleine hoeveelheden gel bij het afnemen worden meegezogen, mag niet worden onderschat. In gevoelige gebieden zoals de esthetische geneeskunde of intieme behandelingen kan dit tot irritaties leiden.
De voordelen van gelvrije buisjes
Daartegenover staan PRP-buisjes zonder scheidingsgel. Ze werken uitsluitend met anticoagulantia en vertrouwen op een precieze centrifugatie waarbij de gebruiker volledige controle behoudt over de scheidingslijn. Dit maakt niet alleen een individueel aangepast plasmaresultaat mogelijk, maar ook een maximale zuiverheid van het product – zonder enige toevoegingen.
Buisjes zonder scheidingsgel hebben zich vooral bewezen in gebieden waar de hoogste eisen aan de kwaliteit worden gesteld. Daartoe behoren toepassingen in het gezicht, zoals bij kringen onder de ogen of fijne mimiekrimpels, evenals haarbehandelingen en gevoelige orthopedische toepassingen. Ook in de intieme geneeskunde wordt steeds vaker gebruikgemaakt van gelvrije PRP-systemen – simpelweg omdat patiëntveiligheid en biologische zuiverheid hier de hoogste prioriteit hebben.
Bovendien waarderen veel medische gebruikers de transparantie en traceerbaarheid bij het werken met gelvrije buisjes. De centrifugatie is nauwkeuriger te observeren, de scheiding van de fasen is beter te beheersen, en het resultaat kan precies worden aangepast aan de individuele indicatie. Dit maakt de procedure niet alleen veiliger, maar vaak ook efficiënter.
Conclusie
Ook al lijken PRP-buisjes met scheidingsgel op het eerste gezicht comfortabel, bij nadere beschouwing wegen de voordelen van de gelvrije variant zwaarder. Minder vreemde stoffen, meer controle en een hogere biologische kwaliteit maken buisjes zonder scheidingsgel de eerste keuze voor iedereen die PRP op het hoogste niveau wil toepassen. In een gebied dat vertrouwt op de natuurlijke zelfhelende krachten van het lichaam, moet men bewust afzien van toevoegingen – en kiezen voor een PRP-systeem dat zowel zuiverheid als effectiviteit garandeert.
